اثربخشی نوروفیدبک بر مکانیسم توجه
میرموسوی(مشاور و موسس کلینیک)
اثربخشی نوروفیدبک بر مکانیسم توجه
رسیدن به عملکرد بهینه به معنی رسیدن به بیشترین کارایی با صرف کمترین انرژی است. نوروفیدبک یا پس خوراند عصبی، نوعی بیوفیدبک امواج مغزی است که فرد بازخوردهایی از سیگنالهای درونی را دریافت می کند که مربوط به فعالیت های عصبی زیر هوشیاری است. در این روش با تاثیری که بر سیستم عصبی فرد گذاشته می شود ، موجب می شود تا وی با تنظیم فعالیت الکتریکی مغز، وضعیت روانشناختی خود را تغییر دهد.
اثربخشی نوروفیدبک بر اساس یک فرایند یادگیری و شرطی سازی عاملی است، بنابراین طول دوره درمان معمولا بلندمدت است.
استفاده از نوروفیدبک به منظور شرطی سازی کنشگر، به فرد امکان کنترل پارامترهای کمی سیگنال الکتروآنسفالوگرام را می دهد و فرد از این راه می تواند به تنظیم ریتم سیگنال مغزی خود بپردازد.
در واقع فرد یاد می گیرد که چطور سیگنالهای مغزی خود را کنترل کند. نوروفیدبک قابلیت بازآموزی فعالیت امواج مغزی برای کسب بهترین عملکرد در ورزشکاران رشته های مختلف ورزشی را فراهم می کند. روی هم رفته، نوروفیدبک برای آرام سازی ذهن و افزایش توجه و کنترل هیجانات استفاده کرد.
توجه به یک سری عملیات پیچیده ذهنی اطلاق می شود که شامل تمرکز کردن یا درگیر شدن نسبت به هدف، نگه داشتن یا تحمل کردن و گوش به زنگ بودن در زمان طولانی است.
عصب شناسان بر این باورند که توجه، حاصل تعامل نواحی مختلف مغز است و هیچ منطقه خاصی وجود ندارد که به تنهایی مسئول کارکردهای توجه باشد.
پژوهش های بالینی متعدد و نتایج سالهای اخیر این کلینیک موید این مطلب است که نوروفیدبک توانسته عملکرد بهتری را در توجه پیوسته آزمودنی ها ایجاد کند و این امر موجب شده تا عملکرد اجرایی آزمودنی ها در فعالیت های روزمره افزایش چشمگیری داشته باشد.
